Utrillo Bezelye Yetiştiriciliği. Bezelye iklim isteği bakımından kaprisli ve serin iklim seven bir sebzesidir. Donma noktasına yakın düşük sıcaklıklara katlanabilen bir sebzedir. Havaların serin ve nemli olduğu koşullarda çok iyi gelişme göstermesine karşın sıcak ve kuru havalardan hoşlanmamaktadır. Yetiştirilme dönemi boyunca sıcaklığın donma noktasının üzerinde olması arzu edilmektedir. Çimlenme evresinde topraktaki yüksek rutubet tohumun çürümesine neden olur.

Toprak sıcaklığı 7-8°C de iken tohum ekimi yapılır. Bezelye tohumu 2°C’de çimlensede, çimlenme çok yavaş olur. Gelişme döneminde rutubet ve serin ortamlardan hoşlanmaktadır. Gelişme döneminde meydana gelebilecek yüksek sıcaklık ve kuraklık bitkinin tüm gücünü generatif faza harcamasına neden olur. Bitki kısa kalır ve meyveler olması gereken iriliklerini alamaz. Çabuk ve zoraki olgunlaşma nedeniyle verim ve kalitede çok büyük kayıplar oluşabilmektedir. Gelişme döneminde toprak yüzeyine yatan bitkilerde mantari hastalıklar büyük zararlara yol açar, ürünün pazarlanamaz hale gelmesine neden olurlar. Bezelye belli bir sıcaklık toplamından sonra generatif döneme geçer, aksi takdirde vegetatif kalır.

Utrillo Bezelye Yetiştiriciliği. Bezelye tohumu çimlenmesi için en uygun sıcaklıklar 15 ila 18°C’ler arasındaki sıcaklıklardır. Çimlenme ve çiçeklenme arasındaki dönemde günlük ortalama sıcaklığın 15-18°C’ler arasında, çiçeklenme ile olgunluk arasındaki dönemde de sıcaklığın 18-21°C’ler arasında olması istenmektedir. Sıcaklığın yüksek olması durumunda çiçeklenme süresi kısalır. Çiçeklenme ile olgunluk arasındaki dönemde sıcaklığın 10°C’ ye düşmesi durumunda ise danenin olgunlaşması gerçekleşmez. Aynı dönemde sıcaklığın 26 °C’nin üzerine çıkmasıda arzu edilmez.

Bezelyenin yüksek sıcaklığa en duyarlı olduğu dönem çiçeklenmeden hemen sonraki devredir. Yağışın yetişme dönemi boyunca düzenli ve yavaş olması danenin yüksek kaliteye ulaşmasını sağlar.
Danelerin olgunlaşması evresinde sıcaklığın 30°C üzerine çıkması halinde, tohumlar diriliğini kaybeder ve haşlanma adı verilen olay meydana gelir.
Işık yoğunluğu da gelişme ve verim üzerine etkili olur. 15.000 Lux’lük aydınlatmada bitki normal gelişmekteyken daha düşük yoğunlukta ise çiçek salkımlarındaki çiçek sayısı azalır. Işık yoğunluğu artmasıyla doğru orantılı olarak çiçek sayısıda artar.

Toprak İsteği

Toprak isteği açışından seçicidir. Serin ve yağışlı dönemde yetiştirildiği için alüviyal veya su tutma kapasitesi yüksek topraklarda çok daha iyi gelişir. Ağır bünyeli toprakları sevmez. Çimlenme döneminde ıslak veya çok rutubetli topraklarda tohum iyi çimlenemeyebilmektedir. Toprak ıslaklığı gelişmeyi olumsuz yönde etkiler. Gövdenin veya meyvelerin ıslak toprakla temasını önlemek için gerekli tedbirler alınmalıdır.

Erkencilik için kumlu ve tınlı topraklar daha uygundur. Erkenciliğin önemli olmadığı durumlarda yüksek verim veya iyi nitelikli ürün alabilmek için iyi draje edilmiş killi ve tınlı topraklar tercih edilmektedir. Düşük pH’lı topraklarda azot veya fosfor alınımının azalması nedeniyle dane verimi de azalmaktadır. Bu sebeple toprak pH’sının 6.5 ila 7 civarında olması istenmektedir.